Regelmatig bezoeken wij kattenshows met onze katten. De meningen over een kattenshow zijn erg verdeeld. Dat hebben wij wel gemerkt. Sommige mensen vinden het leuk en zien er het nut van in,
terwijl anderen het nergens op vinden slaan.
De katten zitten de hele dag in een kleine kooi, waar horden mensen aan voorbij trekken. Dat kunnen ze nooit leuk vinden, zal hun gedachte zijn.
Het is begrijpelijk dat mensen die zo’n show voor het eerst bezoeken, er zo over zullen denken. Hopelijk spreken zij de exposanten ook eens aan, om te horen waarom zij met hun kat op show zijn en
of de kat het wel naar de zin heeft. Dit zal dikwijls al veel opheldering kunnen geven.
Het is een feit dat de kooiruimten erg beperkt zijn. In Nederland zijn de kooien zelfs klein te noemen. 50x50cm vloeroppervlak is niet veel en zeker niet als je met een flinke kat komt showen.
Wij proberen dan ook meestal om meerdere katten mee te nemen, zodat we de aaneengesloten kooien met elkaar kunnen verbinden. Dan wordt de kooi opeens 2 meter lang. Zo kunnen de katten ook een
beetje bewegen, hoewel ze dikwijls met z’n allen op een kluitje liggen, lekker dicht bij elkaar, maar gevoelsmatig is het wel prettiger. De katten hebben het meestal best naar de zin. Ze worden
heerlijk geknuffeld en regelmatig uit hun kooi gehaald. Dan weer om gekamd of geborsteld te worden, dan weer om lekker even op schoot te zitten en natuurlijk ook om mee naar de keurmeester te
gaan. Katten die het écht niet naar hun zin hebben, kunnen we beter lekker thuis laten. Zo verstandig zijn de meeste mensen wel, maar soms merk je het pas als je werkelijk op de show bent. Dat is
dan erg vervelend voor kat en verzorger, want dan zul je er samen iets van moeten maken.
Wat is eigenlijk het doel van een kattenshow?
Wij, als exposanten, gaan er heen om onze katten te tonen aan een keurmeester. Hij of zij bekijkt onze kat, om te zien of het dier aan de rasstandaard voldoet en goed verzorgd wordt. Hier worden
punten voor toegekend. Bovendien kan het zijn dat de keurmeester de kat zo mooi vindt, dat hij of zij het dier laat voordragen voor Best In Show, het neusje van de zalm. Het is natuurlijk voor
een fokker erg belangrijk om er zeker van te zijn dat hij/zij goed bezig is, met katten die goed voldoen aan de
rasstandaard.
Dit is in het kort de bedoeling van een kattenshow. Terwijl de exposanten met hun katten, van allerlei rassen aanwezig zijn, is het meteen een mooie gelegenheid voor het publiek om de dieren te
komen bezichtigen en vragen te stellen aan de eigenaars van de katten. Zo slaan de kattenverenigingen twee vliegen in één klap: wij betalen inschrijfgeld voor de show en de bezoekers kopen een
entreekaartje. Voor ons is het ook wel zo gezellig om met het publiek in gesprek te komen en te vertellen over onze hobby.
Alle aanwezige dieren worden ‘s ochtends, bij binnenkomst, door erkende dierenartsen nagekeken op ziekten of parasieten, voordat we naar binnen mogen. Erg prettig, want
het zal je maar overkomen dat je met gezonde dieren naar een show gaat en thuiskomt met een stel zieke katten, of ongedierte.
De showdag breekt aan. Om een uur of 5 gaat de wekker. De dag van te voren hebben we alle nodige spullen al in de auto gezet, zodat we alleen de koelbox nog hoeven in te pakken en de katten in de
vervoerboxen doen. Nog even een laatste controle of we de juiste entboekjes bij ons hebben en dan zitten we rond 6 uur in de auto. De meeste shows vragen zo’n 1½ uur rijden en wij houden niet van
‘op het laatste nippertje aankomen’, dus op tijd vertrekken.
Rust is voor de katten ook belangrijk, dus geen hollen, rennen en vliegen.Meestal is de veterinaire keuring vanaf 7:30 uur, dus zijn we lekker op tijd. Niet dat we de eersten zijn hoor, want hoe vroeg we ook zijn, er staat altijd al een rij wachtende mensen, maar de rij is nog niet lang en we kunnen snel naar binnen. Eerst langs de inschrijfbalie, om onze kaart op te halen en dan weer in de rij op weg naar de dierenartsen. Daar worden ze één voor één door de arts nagekeken: oortjes schoon, tandvlees netjes, oogjes fris, geen opgezette klieren, een schone vacht, zonder beestjes, enz. Dan kunnen we eindelijk de hal in. Op zoek naar de kooien die voor ons gereserveerd zijn. Aan de hand van het nummer op de inschrijfkaart kunnen we die vinden. Vak … nrs….
Dan kunnen de kooien worden ingericht. Het is verplicht om iets op de bodem van de kooi te leggen, evenals gordijntjes aan weerskanten, zodat de katten niet in contact kunnen komen met de katten van de buren. Dat is logisch, anders wordt het al snel een puinhoop, met blazende en grommende katten. Verder is het handig om aan de voorkant en bovenop de kooi een beschermend plastic te hebben, om te voorkomen dat iedereen de katten gaat aaien. Op zich zou daar niets mis mee zijn, maar als de hele dag vreemde handen door de kooi steken, om de dieren te aaien, zeg nou zelf, zou u dat leuk vinden? Bovendien kunnen er natuurlijk mensen tussen het publiek lopen, die thuis een zieke kat hebben en die geheel onbedoeld onze kat ziek zou kunnen maken. Veel mensen beseffen niet dat veel ziektekiemen lang actief blijven en gewoon via kleding, handen of schoenen, overgebracht kunnen worden. Dus uit bescherming voor de katten zetten we een plastic plaat voor de kooi en leggen er ook een bovenop. Dat is dan weer handig, want zo kunnen we bovenop de kooi nog wat leuke dingen neerzetten als extra presentatie.
Kortom, we zijn best wel even bezig met het in orde maken van de kooien. Maar dat is dan weer leuk, want zo verstrijkt de tijd ook. Uiteindelijk kunnen de dieren in de kooi. Eerst nog even een beetje opkammen, want van het in de reiskooi zitten, raken ze best een beetje verfrommeld.
Als dan alles in gereedheid is, is het tijd voor een lekker bakkie, uit onze eigen thermoskan. Broodje erbij, uit de koelbox, laat de show maar beginnen.
Om 10 uur druppelt het eerste publiek naar binnen en worden ook de eerste katten bij de keurmeesters geroepen. De showdag heeft zijn start genomen. Nu is het wachten tot onze katten aan de beurt zijn. Ondertussen wordt er al druk gekletst met de buren en bekende cattery’s, die ook aanwezig zijn, gezellig! We lopen om beurten een rondje door de hal en bekijken elkanders katten. Wat zien we altijd een prachtige dieren. Ook onder de andere rassen zien wij dikwijls erg mooie exemplaren.
Als wij geen Noren hadden, was zeker de Bengaal ons ras geworden. Wat een prachtige dieren vinden wij dat!
Al met al is zo’n showdag altijd erg gezellig en we doen er altijd weer wat informatie op. Je hoort van wel en wee bij de anderen en krijgt antwoord op vragen, of geeft,
indien mogelijk, zelf antwoord op vragen van anderen.
Als dan alle katten van het zelfde ras, of van een zelfde categorie zijn gekeurd, volgt de Best In Show verkiezing. Iedereen zit op het puntje van de stoel te wachten, of één of meer van de katten aan deze competitie mee mag doen. De keurmeester heeft een selectie gemaakt van de katten die gekeurd zijn om deze dieren voor te dragen. Daar wil je graag bijhoren, want dat betekent dat de kat écht mooi is bevonden. Het is een drukke toestand altijd bij de Best In Show verkiezing. Goed opletten of je aan de beurt bent, om met een groepje dieren in dezelfde klasse naast elkaar te staan. Er wordt door een groep keurmeesters naar de katten gekeken. Zij geven allen hun oordeel en bij de meeste stemmen mag de beste blijven en de rest mag weer terug. Dan komt een volgende groep. Zo krijgen we een beste poes, beste kater, beste kastraat, beste kitten 3-6 maanden en beste jeugdklasse 6-10 maanden. Uiteindelijk worden van alle groepen de beste katten weer naast elkaar gezet. Ook hiervan wordt weer de beste gekozen. Dit wordt dan de Best Of Best. Aan het eind van de show worden alle Best Of Best katten, uit alle categorieën ook nog met elkaar vergeleken en wordt de Best Over All gekozen. Dit laatste vind ik persoonlijk altijd een beetje overbodige verkiezing, want een Pers en bijvoorbeeld een Sfinx met elkaar verglijken is in mijn opinie onmogelijk, maar ach, het hoort er nou eenmaal bij.
Intussen is het zo’n uur of 6 in de namiddag geworden en zijn we best gaar. Het is een lange dag, maar die loopt nu ten einde. We ruimen de boel op en wachten op het uitdelen van de oorkondes, om
vervolgens met z’n allen tegelijk door de deuren naar buiten proberen te gaan. Nog even alles in de auto, voor zover het meeste al niet vast naar buiten is gebracht en moe maar voldaan weer naar
huis, of met stevig de P erin, als de punten niet behaald zijn.
Thuisgekomen alle katten weer los en ze rennen het hele huis door, gaan eindelijk eens lekker op de bak en geven kopjes aan hun kattenvriendjes in huis. Heeee, lekker weer thuis, lekker weer even
rond racen en lekker even snacken. Wij pakken een pizza of warmen een soepje op, om vervolgens op de bank uit te gaan hangen, want we zijn helemaal gaar. We nemen telkens weer ons petje af voor
de showorganisatie van de kattenverenigingen, die alles belangeloos op poten zetten. Het moet een heel werk zijn om alles te plannen, op te bouwen en in goede banen te leiden.